اشتباهات پدر در شیرخوارگی کودک

گاهی پدران بیش از مادران در دوران شیرخوارگی اطفال خود پایه گذار عادات بد هستند .بلکه می توان گفت پدران بیشتر از مادران در لوس کردن کودکان شیرخواره سهم دارند اما نتیجه کار را که معمولا در سالهای بعد روشن می شود به مادران نسبت می دهند .زیرا پدرها ادراک قوی کودکان شیرخواره را باور نکرده اند آنها گمان می کنند رفتار آنها تاثیری خنثی روی شیرخواره دارد.در حالکیه هیچ چیزی از لوح ضمیر یک انسان از بدو خلقتش تا قیامت پاک نخواهد شد.

 محبت به طفل تا هر اندازه هم که باشد خوب است، این شکل نادرست ابراز محبت است که موجب لوس کردن کودک می شود .وقتی پدر برای خواباندن طفل شیرخواره که باید بدون هیچ شرطی به خواب رود، او را راه می برد ،او را دچار عادت بدی می کند که بعدها به شکل بدخوابی و لجبازی بروز می کند

وقتی پدر طفل را به بیرون بردن و بی جهت خرید کردن برای وی عادت می دهد و … پایه گذار عادات بدی می شود که نمی تواند و گاهی نباید به آن در سالهای بعدی ادامه دهد .این تمام شدن و قطع محبت ،موجب ترحم طلبی و نشان دادن رفتارهای سنین پایینتر از طرف کودک می شود و این یعنی لوس شدن کودک .

پدر باید رفتاری را برگزیند که بعدها هم بتواند به آن ادامه دهد. بسیاری از رفتارهای محبت نمای پدرها برای محبت به شیر خواره نیست .بلکه برای لذت و تفریح خود پدر است که البته بد نیست ،زیرا رابطه پدری یک رابطه دو طرفه است پدر هر چه به طفل نزدیکتر شود علاقه بیشتری به او پیدا خواهد کرد اما در این خصوص نباید از تعادل خارج شود و عادتهای نادرستی برای طفل ایجاد کند.